اثر توأم تنش آبي و شوري بر عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت دانه اي رقم ksc-260

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف رطوبت خاك و شوري آب بر عملكرد كمی و كیفی ذرت دانه اي (سینگل كراس 260 )، آزمایشی در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی مركز تحقیقات كشاورزي شهرستان شاهرود در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوك هاي كامل تصادفی درصد تخلیه رطوبت (I3) و 100 (I2) آبیاري كامل (شاهد) ، 75 (I1) با سه تكرار انجام گرفت. فاكتور اصلی سه سطح آبیاري كه شامل؛ 50 (S3) و 6 (S2) شوري منبع آب (شاهد)، 4 (S قابل دسترس خاك و فاكتور فرعی سه سطح شوري كه شامل؛ 2 دسی زیمنس بر متر ( 1 دسی زیمنس بر متر بود. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد كه عملكرد دانه، كار آیی مصرف آب توسط گیاه و شاخص سطح برگ (در سطح احتمال یك درصد) تحت تأثیر تیمار آبیاري و شوري قرار گرفتند. مقایسه میانگین تیمارهاي آبیاري و شوري نشان داد كه با كاهش میزان آب آبیاري و افزایش شوري آب آبیاري عملكرد دانه، كار آیی مصرف آب توسط گیاه و شاخص سطح برگ به طور معنیداري كاهش 25 گرم / یافتند، به طوري كه بیشترین عملكرد دانه، كار آیی مصرف آب توسط گیاه و شاخص سطح برگ را از نظر تنش آبی به ترتیب با 31 مشاهده شد. (I 3 در تیمار ( 3 / 1 و 44 /48 ،16/ و كمترین آن ها را به ترتیب با 38 (I 4 در تیمار ( 1 / 1 كیلوگرم بر مترمكعب و 4 / بر بوته، 91 41 گرم بر / همچنین بیشترین عملكرد دانه، كار آیی مصرف آب توسط گیاه ئ شاخص سطح برگ را از نظر تنش شوري به ترتیب با 42 به دست آمد. (S 2 در تیمار ( 3 / 0 و 35 / و كمترین آن ها را به ترتیب با صفر، 69 (S 5 در تیمار ( 1 / 2 كیلوگرم بر مترمكعب و 77 / بوته، 46 درصد تخلیه رطوبت خاك به همراه (I2) نتایج این تحقیق نشان داد كه براي تولید دانه ذرت با عملكرد و كار آیی مصرف آب بالا، تیمار 75 تنش شوري 2 دسیزیمنس بر سانتی متر گزینه مناسب است.