بررسي نمود نشانگرهاي تجربيات دانشجويان كارشناسي ارشد مديريت آموزشي

اگر محور همه ی برنامه ریزی های توسعه بهبود زندگی انسان و ایجاد جامعه ی مبتنی بر دانایی قلمداد شود. پذیرفت این ام ضروری است كه تعلیم و تربیت و بویژه آموزش عالی نقش به سزایی در پیشبرده اهداف جامعه به سوی تحقق توسعه پایدار ایفا مینماید هدف از این پژوهش بررسی نمود نشانگرهای تجربیات دانشجویان كارشناسی ارشد مدیریت آموزشی در پایان سال اول این دوره است روش: رویكرد این پژوهش كیفی و از روش مصاحبه برای گردآوری اطلاعات استفاده شده استاد به همین منظور با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس با ده آن از دانشجویان یكی از دانشگاه های تهران به صورت رو در رو مصاحبه عمیق صورت گرفته است یافته ها: نشانگرهای به دست آمده در این پژوهش را میتوان در مقوله های اصلی به شرح زیر طبقه بندی كرد. نداشتن آینده روشن و جذاب در این رشته علم بودن مدیریت آموزشی و علوم انسانی كاربردی نبودن و فصلی نبودن محتوای دروس پویا نبودن روش تدریس اساتید روشن نبودن آیندهای شغلی زبانهای خارجی و ارتباط های علمی، ایجاد فرهنگ پژوهش، نتیجه گیری: نتایج تحقیق تفاوت جدی میان انتظارات و تجربه های دانشجویان كارشناسی ارشد در پایان سال اول تحصیلی ایشان است.