طراحي يك آزمون شتاب دهنده جزئي با در نظر گرفتن سانسور نوع اول براي برآورد پارامترهاي تابع توزيع احتمال طول عمر مشاهدات

آزمون هاي طول عمر براي محصولات با قابليت اطمينان بالا در يك شرايط عملكردي عادي غالبا زمان بر و هزينه بر هستند زيرا براي رسيدن به يك تعداد شكست قابل قبول براي تحليل، اجراي آزمون طول عمر طولاني مي گردد. در آزمون هاي طول عمر شتاب دهنده، فاكتور شتاب دهنده معلوم بوده و يا با استفاده از يك مدل رياضي مي توان آن را به دست آورد. ولي در برخي اوقات فاكتور شتاب دهنده معلوم نبوده و يا مدلي براي محاسبه آن وجود ندارد. در چنين مواردي آزمون هاي شتاب دهنده جزئي راهكار خوبي براي استفاده هستند. در اين مقاله يك آزمون شتاب دهنده جزئي با استرس ثابت و با در نظر گرفتن سانسور نوع يك ارائه شده است. فرض بر اين است كه توزيع احتمالي طول عمر واحدهاي تحت آزمون تعميمي از توزيع وايبل مي باشد. براي برآورد پارامترها از روش درستنمايي ماكزيمم استفاده شده است. براي ارزيابي روش نيز از يك مطالعه شبيه سازي مونت كارلو استفاده شده است.