پيش بيني زمان خرابي بر اساس داده هاي فرسايشي به روش تقريبي

براورد توزيع زمان خرابي مولفه ها و سيستم هاي اطلاعات مهمي را در اختيار توليدكنندگان قرار مي دهد. اما به دست آوردن داده هاي طول عمر در سيستم هاي با قابليت بالا، كاري زمان بر و پر هزينه است. در اين زمينه داده هاي فرسايشي مي تواند جايگزين مناسبي براي داده هاي طول عمر و مطالعات قابليتي باشد. روش تقريبي يكي از موسوم ترين روش ها براي تحليل داده هاي فرسايشي است. اين روش با استفاده از داده هاي فرسايشي، زمان خوابي مولفه ها را پيش بيني و توزيع آنها را براورد مي كند. روش تقريبي علي رغم ساده و مرسوم بودن، در پيش بيني زمان هاي خرابي نكاتي را ناديده مي گيرد. در اين مقاله به تبيين روش تقريبي مي پردازيم، نقاط ضعف اين روش را بيان كرده و به اصلاح اين روش مي پردازيم.