تعيين كيفيت برش دروگر علوفه با استفاده از پردازش تصوير به روش آناليز مولفه هاي اصلي

از آنجاكه كاركرد صحيح ماشينهاي كشاورزي رابطه اي مستقيم با بحث مصرف انرژي دارد، لذا تعيين كيفيت برش علوفه مي تواند به يافتن بهترين شرايط كاركرد يك دروگر منجر شود. در اين تحقيق، كيفيت برش يك دروگر دوار تك بشقابي بوسيله پردازش تصوير و آناليز مولفه هاي اصلي پرداخته شده است. استفاده از پردازش تصوير در تعيين كيفيت برش دروگر، پايه هوشمندسازي اين ماشين ها است. جهت تعيين كيفيت برش دروگر، با استفاده از نرم افزار انوي ،(ENVI) به پردازش تصاوير مقاطع برش خورده پرداخته شد. از آنجاكه تعيين كيفيت برش بصورت كمي مدنظر بود، جهت تعيين اين مقدار از روش آناليز مولفه هاي اصلي (Principal Components Analysis) كه بطور اختصار به PCA معروف است، استفاده شد. در اين مطالعه، ميزان صاف بودن سطح برش، ملاك مورد نظر جهت تعيين كيفيت برش بود، كه با استفاده از روش آناليز مولفه هاي اصلي بصورت رقومي تعيين ميشود. برشي نيز با يك تيغ اصلاح صورت نو تيز، انجام گرفت تا به عنوان يك برش ايده آل با برش تيغه اي دروگر مقايسه شود. در مرحله بعد اين تحقيق به وسيله ي روش تاگوچي (Taguchi method) بهترين شرايط برش پيش بيني شد. مقادير ويژه از مقدار 417 تا 1969 بدست آمدند. سطح بهينه شامل سطح اول سرعت پيشروي دروگر ( 1 متر بر ثانيه)، سطح دوم سرعت دوراني بشقاب ( 886 دور در دقيقه)، سطح سوم براي متغير تعداد تيغه ها (4 تيغه ي متقارن) و در پايان، سطح دوم براي متغير شكل تيغه ها ( تيغه ي زاويه دار مضرس) بود كه مقدار ويژه ي پيش-بيني شدهي روش تاگوچي براي اين شرايط، 1991/5 بوده كه پس از آزمون تاييد، اين عدد با مقدار واقعي تنها 3/5% اختلاف داشت (اين عدد در آزمون تاييد 2062/67 حاصل شد). مقدار ويژه ي ايده آل بعنوان شاهد نيز 6912 بدست آمد