بررسي برداشت مكانيكي زيتون رقم روغني محلي توسط چهار دستگاه برداشت

هزينه هاي برداشت زيتون روغني حدود نيمي از درآمد توليد آن را شامل مي شود. استفاده از روش هاي برداشت مكانيزه علاوه بر سرعت بخشيدن به كار و كاهش نيروي انساني مورد نياز، باعث كاهش ضايعات و افزايش كيفيت محصول نيز مي گردد. در اين تحقيق برداشت مكانيكي زيتون رقم روغني محلي براي توليد روغن با چهار نوع ماشين برداشت زيتون شامل:1- تكاننده شاخه پشت تراكتوري، 2- تكاننده شاخه انفرادي، 3- دشتگاه شانه اي ارتعاشي نيوماتيكي (بادي) 4- دشتگاه شانه اي چرخشي الكتريكي و در دو زمان مختلف در فصل برداشت زيتون روغني با شاخص هاي رسيدگي ميوه 3/52 ( تيمار زودتر از موعد مناسب) و 5 (تيمار موعد مناسب برداشت زيتون روغني) مورد بررسي قرار گرفت. پارامترهاي راندمان برداشت، مدت زمان برداشت مكانيكي، سودمندي عمليات برداشت، صدمات وارد شده به درخت شامل درصد ريزش برگ و سرشاخه و به ميوه اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه زمان برداشت اثر معني داري بر راندمان برداشت معني دار بود. متوسط راندمان برداشت مكانيكي در تاريخ اول برداشت زيتون رقم روغني محلي 53/95% بوده كه در تاريخ دوم به 71/74% افزايش يافته است.راندمان برداشت توسط دستگاه هاي تكاننده شاخه پشت تراكتوري، تكاننده شاخه انفرادي، دستگاه شانه اي الكتريكي و شانه اي بادي به ترتيب 92/43% و 58/73% و 51/02% و 49/21% بود. در ه رنوبت برداشت در باغ اتكا براي برداشت زيتون رقم روغني محلي به ترتيب دستگاه تكاننده شاخه پشت تراكتوري و تكننده شاخه انفرادي ه طور متوسط 96/28 و 57/97 كيلوگرم د رساعت مناسب ترين دستگاه شناخته شدند. كارايي برداشت دستگاه هاي مختلف به ترتيب 7/7 و 4/63 و 1/9 و 1/8 برابر روش سنتي بود.