ارزيابي و بهينه سازي يك خشك كن باز گردشي كنترل خودكار

جستجو براي يافتن راهكارهاي بهينه سازي مصرف انرژي در خشك كردن ذرت ، منجر شكل گيري ايده استفاده از انرژي گرمايي هواي خروجي از خشك كن گرديد. اگر چه در مورد بازيافت هواي خروجي تحقيقاتي انجاك شده است، اما در تحقيق حاضر، كنترل هواي باز گردش به صورت پيوسته ونه پله اي، تحت شرايط كنترل خودكار و با بهره گيري از سازو كار اندازه گيري پيوسته رطوبت محصول صورت مي پذيرد.براي نيل به اين هدف، يك خشك كن وعده اي بستر عميق در مقياس ازمايشگاهي باز سازي شد و به سازو كارهاي لازم براي باز گردش هواي خروجي و كنترل خودكار آن مجهز گرديد. آزمايش هاي تجربي تحت شرايط مختلف خشكاندن ذرت شامل تركيب سه متغير مستقل دبي جرمي هواي خشك كننده در سه سطح ( 0/19 و 0/26 و 0/33 kg.m-2.s-1) ، دماي خشك كننده در سه سطح ( 50 و 60 و 70 درجه سلسيوس) و دو حالت باز گردش/ عدم باز گردش هواي خروجي، در سه تكرار انجام شد. اثر دبي، دما و بازگردش/ عدم بازگردش هواي خروجي بر متغيرهاي وابسته شامل انرژي مصرفي و زمان خشك شدن با استفاده از آزمون فاكتوريل بر پايه طرح كامل تصادفي مورد مطالعه قرار گرفت. اثر دبي بر هر دو و اثر دماي هواي ورودي فقط بر زمان خشك شدن معني دار شد(در سطح 1%) نتايج حاكي از آن بود كه بازگردش هواي خروجي تحت شرايط كنترل خودكار، زمان خشك شدن و انرژي مصرفي را به ترتيب به يمزان 2/1% و 5/8% كاهش مي دهد. بيشترين زمان خشك شدن در دبي 0/19kg.m-2.s-1 ، دماي 50 درجه سانتيگراد و بدون باز گردش هواي خروجي، كمترين زمان خشك شدن در دبي 0/33kg.m-2.s-1 و دماي 70 درجه سانتيگراد بيشترين مصرف انرژي در دبي 0/19kg.m-2.s-1 ، دماي 70 درجه سانتيگراد و بدون بازگردش هواي خروجي و كمترين مصرف انرژي در دبي 0/26kg.m-2.s-1، دماي 70 درجه سانتيگراد و همراه باز گردش هواي خروجي مشاهده شد.