پيش بيني ميزان خردشدگي خاك طي عمليات خاك ورزي با استفاده از مدل فازي

ايجاد ساختمان مناسب براي خاك به منظور رشد محصول از اهميت زيادي برخوردار است و يكي از مشخصه هاي اصلي ساختمان خاك، اندازه خاك دانه ها است. راه هاي مختلفي جهت نشان دادن وضعيت خاك دانه ها وجود دارد، كه از آن جمله مي توان به تعيين ميانگين وزني قطر خاك دانه ها اشاره كرد. هدف اصلي از اين مطالعه، بررسي تاثير عوامل موثر بر ميزان خردشدگي خاك طي عمليات خاك ورزي و براي نشان دادن نقش سيستم خبره فازي در پيش بيني ميزان خردشدگي مي باشد. آزمايش هاي مزرعه اي در مزرعه آموزشي و تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه محقق اردبيلي با خاك شني لومي انجام شد و تاثير برخي از عوامل موثر بر ميزان خرد شدن خاك در تركيب ادوات خاك ورزي اوليه و ثانويه شامل زير شكن، گاوآهن برگرداندار و ديسك ثانويه ( تركيب خاك ورزي مرسوم در منطقه) مورد بررسي قرار گرفت. در اين مقاله، يك مدل هوشمند، بر اساس رويكرد اصول مدل فازي ممداني، كه براي پيش بيني ميزان خردشدگي خاك طي عمليات خاك ورزي توسعه يافته شده، استفاده گرديده است. اين مدل فازي شاكل 25 قانون مي باشد. استنتاج ماكسيمم-مينيمم ممداني براي استنتاج مكانيزم و روش غير فازي ساز مركز ثقل براي غير فازي سازي مورد استفاده قرار گرفت. نتايج پيش بيني با استفاده از مدل فازي مقادير بسيار نزديكي را بين مقادير اندازه گيري شده و مقادير پيش بيني شده نشان داد. بطوريكه ميانگين خطاي نسبي مقادير اندازه گيري شده و پيش بيني شده با استفاده از مدل فازي 4/1% بدست آمد. مقايسه نتايج بدست آمده از مدل فازي و مدل رگرسيوني به منظور پيش بيني ميزان خردشدگي خاك طي عمليات خاك ورزي نشان داد ميانگين خطاهاي نسبي در مدل هاي رگرسيوني بزرگتر از مدل پيش بيني فازي مي باشد.