برآورد پارامتر هاي مقاومت برشي يك خاك ريز بافت تحت چرخه هاي تر و خشك شدن

خاك هاي زراعي كه به روش غرقابي آبياري مي شوند پس از كاشت مرتبا تحت تاثير فرايندهاي تر و خشك شدن قرار مي گيرند. اثر اين فرايند بر پارامترهاي مقاومت برشي يك خاك رس سيلتي تهيه شده از مزارع شركت توسعه نيشكر اهواز، مورد مطالعه قرار گرفت. در اين پژوهش، براي بررسي تاثير 5 سيكل تر و خشك كردن ( بين رطوبت گنجايش زراعي (FC) و 0/7FC (معادل رطوبت خاك در موقع آبياري مجدد)، نمونه هاي خاك هوا- خشك با چگالي ظاهري خشك معادل با 1/2 گرم بر سانتي متر مكعب تهيه و سپس، آب مورد نياز براي رسيدن خاك به رطوبت گنجايش زراعي روي سطح نمونه ريخته شد. در آخرين سيكل، خشك كردن نمونه ها تا زماني كه رطوبت نمونه هاي خاك به 0/9 حد خميري (PL) يا 1/1PL برسد، ادامه يافت. سپس نمونه هاي دست نخورده براي آزمايش هاي برش از خاك هايي با و بدون فرايند تر و خشك شدن ، تهيه و پارامترهاي مقاومت برشي با آزمايش برش مستقيم اندازه گيري شدند. نتايج نشان داد كه در رطوبت 0/9PL، چسبندگي خاك رددو حالت بدون و با تر و خشك شدن به ترتيب 1/8 و 13/2kPa بود، در صورتي كه در زطوبت 1/1PL به ترتيب 20/0 و 27/0kPa بدست آمد. در رطوبت 0/9kPa، زاويه اصطكاك داخلي دردو حالت بدون و با تر و خشك شدن به ترتيب 38/2 و 35/0 درجه بدست آمد و در 1/1PL، به ترتيب 22/1 و 14/6 درجه بود. بنابراين ، اين فرايند رفتار خام را از يك هاك اصطكاكي پس از عمليات تهيه بستر، به خاك چسبنده - اصطكاكي در زمان برداشت تبديل مي كند.