بررسي ميزاىن تلفات كمي و جوانه زني گندم در برداشت با كمباين

گندم مهمترين محصول استراتژيك در ايران استكه افزايش توليد و نيل به خود كفايي در آن از دير باز مورد توجه بوده است. ضايعات در هنگام برداشت توسط كمباين از عمده ترين گاوگاه هاي موجود در فرايند توليد گندم محسوب مي شود. در اين ميان نرخ تغذيه از عوامل بسيار موثر بر تلفات كمباين يم باشد كه جهت تغيير آن و كاهش ريزش مي توان در عامل سرعت و ارتفاع برش را تغيير داد. در اين تحقيق اثر ارتفاع برش در سه سطح ( 10 و 20 و 40 سانيمتر) و سرعت پيشروي در چهار سطح ( 2 و 2/5 و 3 و 3/5 كيلومتر در ساعت) بر تلفات گندم واريته سايسون به صورت كرت هاي خرد شده نواري رد قالب بلوك هاي كامل تصادفي در سال 1389 در منطقه همدان مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه اثرات ساده ارتفاع برش و سرعت بر تلفات كوبنده، انتهايي، تلفات كل، شكستگي دانه، ناخالصي در مخزن، جوانه زني بذر و تلفات توام برداشت برداشت تا كاشت در سطح 1% معني دار مي باشد. اثر متقابل ارتفاع برش و سرعت بر تلفات انتهايي، تلفات كل كمي، جوانه زني و تلفات كل برداشت تا كاشت در سطح 1% معني دار مي باشد. كمترين تلفات انتهايي و تلفات كل در ارتفاع برش 10 سانتيمتر و سرعت 2 كيلومتر به ترتيب (0/073) و (1/2) درصد و بيشترين مقدار آنها در اترفاع 10 سرعت 3/5 كيلومتر به ترتيب برابر (3/59) و (6/39) درصد بود. بيشترين درصد جوانه زني و كمترين تلفات توام برداشت و كاشت در ارتفاع برداشت 20 سانتيمتر و سرعت 3 كيلومتر به ترتيب برابر 98 و 5 درصد بود.