بررسي تاثيرات محيطي و زمان برداشت بر مديريت كاهش ضايعات در عملكرد محصول چغندرقند

كشت چغندر قند يكي از كشت مورد استقبال در بخش قهيز دالانكوه شهرستان فريدن مي باشد كه هر ساله حدود 300 تا 400 هكتار از سطح زير كشت اين منطقه را به خود اختصاص داده است. در اين تحقيق از سه نوع بذر چغندر قند به ارقام 004 ورزقان و رقم برجيتا استفاده شد. با استفاده از طرح سنتي شامل مراحل مرسوم برداشت چغندر قند با فواصل زماني متفاوت نتايج چشم گيري را با شرايط آب و هوايي گوناگون نشان داد. در نتايج واصله عيار دو نمونه در برداشت اوليه براي رقم 004 عملكرد 57200 كيلو گرم د رهكتار با عيار 18.7 و براي رقم زرقان 58000 كيلو گرم در هكتار با عيار 18.2 گزارش شد. د رمرحله دوم برداشت عيار براي رقم 004 19.4 با عملكرد حدود 57800 و براي رقم زرقان 18.75 با عملكرد 58400 كيلو گرم بر هكتار گزارش گرديده و براي رقم برجيتا عيار 18.2 با عملكرد حدود 62000 كيلوگرم بر هكتار گزارش گرديد. د رمرحله سوم برداشت با وجود شرايط نامساعد جوي و افت شديد هوا عيار 15.2 با عملكرد 63000 كيلو گرم بر هكتار گزارش شده و در برداشت چهارم عيار زير 14 گزارش گرديده كه چغندر قند فاقد ارزش مصرفي جهت توليد قند بود وفقط جهت توليد مواد غذايي دام مورد استفاده قرار مي گيرد و صرفا مانند تفاله و ملاس باقي مانده از مرحله عصاره گيري به عنوان ضايعات محسوب مي گردد. يعني بدليل شرايط نامساعد جوي در برداشت و تاخير بيش از حد برداشت و سردي شديد هوا موجب ضايعات شدن چغندر قندي با عيار 18 و عملكرد 63000 كيلو گرم بر هكتار مي گردد كه مي توانست با انجام به موقع مرحله داشت از بروز ضايعه جلوگيري گردد.