بررسي اثرات ماشين برداشت بقاياي ذرت دانه اي بر كميت و كيفيت ارزش غذايي بقاياي برداشت شده به عنوان خورا ك دام

تحقيق حاضر با هدف رسيدن به برداشت مكانيزه مناسب و تعيين ارزش غذايي بقايا براي تغذيه دام انجام و بدين منظور طي دو سال متوالي و با سه نوع ماشين برداشت بقايا (موور استوانه اي، ساقه كن، ساقه خرد كن) و د ر5 تكرار اجرا شد. نمونه برداري از كرتهاي ازمايشي (پس از برداشت توسط ماشين ها مختلف) به روش تصادفي، از قطعات يك متر مربعي ( با استفاده از كوارات ) د رمزرعه مورد آزمايش انجام شد. نمونه ها پس از جمع آوري به آژمايشگاه انتقال و بلا فاصله خشك و اسياب شدند. سپس آزمايشات تعيين ارزش غذايي شامل: ميزان ماده خشك، پروتئين خام، ديواره سلولي، ديواره سلولي منهاي همي سلولز، ليگنين، خاكستر خام و نيز آزمايشات قابيلت هضم به روش آزمايشگاهي بر روي نمونه ها انجام گرديد. آزمايش به صورت فاكتوريل با دو عامل (سال) و سه تيمار ( نوع ماشين) در قالب طرح كاملا تصادفي انجام و نتايج بدست آمده با نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل و ميانگين تيمارها توسط آزمون دانكن مقايسه گرديد. نتايج نشان داد كه بطور متوسط بيشترين ميزان ماده خشك برداشت شده مربوط به ماشين ساقه كن و كمترين آن مربوط به ماشين ساقه خرد كن و به ترتيب 9553/2 و 4175/8 كيلو گرم در هكتار بود كه تفاوت معني داري با هم داشتند (0/01>p). ميزان پروتئين خام، خاكستر خام، ديواره سلولي، ديواره سلولي منهاي همي سلولز، ليگنين و ماده آلي برداشت شده از مزرعه ذرت، نتايج مشابهي را با ماده خشك نشان داد. نتايج همچنين نشان داد كه بيشترين ماده خشك قابل هضم برداشت شده مربوط به ماشين ساقه كن (5073/4 كيلوگرم در هكتار) و كمترين آن مربوط به ماشين ساقه خرد كن (2521/1 كيلو گرم در هكتار)بوده كه تفاوت بين ميانگين ها معني دار بود (0/01>p). البته لازم به ذكر است كه تفاوت بين ميانگين ها در بي شتر صفات، در دو ماشين ساقه خرد كن و موور معني دار بود (0/01>p). البته لازم به ذكر است كه تفاوت بين ميانگين در بي شتر صفات، در دو ماشين ساقه خرد كن و موور معني دار نبوده است. با توجه به نتايج به دست امده ميتوان نتيجه گيري كرد كه در درجه اول، ماشين ساقه كن و سپس موور استوانه اي ماشين هاي مناسبي براي برداشت بقاياي ذرت دانه اي از سطح مزرعه باشند.