بررسي عوامل موثر بر ميزان ضايعات گندم در مرحله حمل و نقل با استفاده از رگرسيون خطي

اتلاف منابع يكي از مهم ترين مسائلي است كه د رحال حاضر كشور با آن روبروست. كاهش ضايعات يكي از عوامل مهم در افزايش توليد محسوب شده و دستيابي به آن، ما را از عوامل توليد اضافي بي نياز ميكند. هدف اصلي اين مطالعه بررسي ميزان تلفات گندم د رمرحله حمل و نقل از مراكز خريد تا سيلو و بررسي عوامل موثر آن مي باشد. تجزيه و تحليل داده هاي توسط نرم افزار SPSS,SAS صورت پذيرفت. اين كار بصورت ميداني در سال 1391 در استان چهار محال و بختياري انجام گرفته و جامعه آماري اين تحقيق را كليه كارشناسان سيلوي گندم، جهاد كشاورزي، رانندگان كاميون ها و مديران مراكز خريد استان تشكيل داده اند و اطلاعات مورد نياز از طريق پرسشنامه بصورت سرشماري از 100 نفر جمع آوري گرديده است، بدين ترتيب كه 7 گويه بعنوان موثر ترين عوامل ضايعات گندم به هنگام حمل و نقل تعيين و از كارشناسان خواسته شده كه به ترتيب اولويت آنها را رتبه بندي كنند. نتايج حاصل از تجريه و تحليل اطلاعات نشان مي دهد كه مسافت مراكز خريد تا سيلو در تلفات بين راهي تاثير دارد و در سطح 1% معني دار شده است و بيشترين ريزش در حدود 0/92 درصد در مسافت 210 كيلومتري بوده است. بالا ترين اولويت مربوط به كاميون هاي فرسيوده با نداشتن قابليت لازم در حمل و نقل گندم مي باشد. لولويت هاي بعدي بترتيب عبارتند از عدم استفاده از چادر د كاميون هاي حمل بار، بارگيري و تخليه غير مكانيزه و غير استاندارد كاميون ها، حمل و نقل غير مستقيم و رعايت نكردن درز بندي مناسب كاميون ها مي باشد.