بررسي ارگونوميكي راننده تراكتور در حال رانندگي با استفاده از روش هاي RULA و OWAS

آسيب هاي اسكلتي - عضلاني حاصل از كار، از بزرگ ترين مشكلات بهداشت شغلي د ركشورهاي صنعتي و در حال توسعه است كه در اثر وضعيت هاي بدني نامناسب كاري رخ مي دهند. يكي از شيوه هاي مهم ارزيابي پوسچر، روش ارزيابي سريع اندام فوقاني (RULA) است. هدف از اين پژوهش بررسي ارگونوميكي خطر بروز اختلالات اسكلتي-عضلاني اندام هاي فوقاني رانندگان تراكتور رد منطقه كشاورزي مرودشت- استان فارس در زمستان 1390 بود. به منظور انجام اين مطالعه ، 30 راننده تراكتور با 4 پوسچر كه داراي بيش ترين تكرار در حين رانندگي بودند، كه در حال رانندگي به سمت جلو(مستقيم)، رانندگي به سمت عقب در حالت استفاده از اهرم هاي تراكتور و در حين دور زدن مورد ارزيابي قرار كرفتند و از هر راننده در هر وضعيت عكس گرفته و پرسش نامه اي تكنيل شد. سپس 4 پوسچر مورد نظر با استفاده از روش هاي OWAS ،RULA مورد ارزيابي قرار گرفت.نتايج نشان داد بالاترين ميزان پوسچر نامناسب در وضعيت رانندگي به سمت عقب و تنظيم ادوات مي باشد كه با دو روش ذكر شده انجام گرفت. رانندگان بيش ترين استرس را در حال رانندگي در قسمت شانه، گردن و كمر داشتند طبق روش RULA وضعيت ارگونوميكي رانندگان شماره 6 و 6 بود كه دراين صورت ايجاد تغييرات و مداخله ارگونومي رد آينده نزديك ضروري است. كه نتايج به دست آمده با نتايج به دست آمده از پرسش نامه ها يكسان بود.