بررسي مشاركت بانوان در فعاليتهاي انسان دوستانه اجتماعي مطالعه موردي اهداي خون داوطلبانه بانوان ورزشكار شهر تهران

در جذب افراد برای مشاركت در امور اجتماعی و عام المنفعه، شناسایی عوامل انگیزشی آنها نقش اساسی دارد. این پژوهش با هدف شناخت میزان تاثیرگذاری باورهای سهگانه مدل رفتار برنامه ریزی شده بر تمایل به اهدای خون و در نتیجه یافتن راه های جذب مشاركت زنان در امور اجتماعی، در بین بانوان ورزشكار منطقه پنج شهر تهران انجام گردید. پژوهش حاضر توصیفی و همبستگی بوده و با روش نمونه گیری غیراحتمالیسهمیهای، تعداد 385 نفر از بانوان ورزشكار منطقه پنج شهر تهران انتخاب شده اند . داده ها توسط پرسشنامه ای مبتنی بر نظریه رفتار برنامهریزی شده جمع آوری و با نرم افزار لیزرل، شاخص های آماری تی و خی دو تحلیل مسیر وبرازش مدل انجام شده است. یافته ها نشان میدهد كه 15 درصد ازبانوان ورزشكار شهر تهران در امر اجتماعی اهدای خون، حداقل یكبارشركت نمودهاند. ضریب معناداری بین نگرش رفتاری و تمایل رفتاری در الگوی رفتار برنامهریزی شده برابر 32/5 ،ضریب معناداری بین هنجارهای ذهنی و تمایل رفتاری برابر با 47/8 بدست آمد . ضریب معناداری بین درك از كنترل رفتار و تمایل رفتاری نیز برابر با 25/3بود. طبق نتایج، تاثیر هنجار ذهنی بر تمایل بانوان ورزشكار بیشتر از نگرش به رفتار است. باور رفتاری، هنجاری و كنترل، بر مشاركت بانوان در امور اجتماعی و تمایل آنها در اهدای خون تاثیر داشته و باور هنجاری دارای تاثیر بالاتری است. بنابراین تقویت این باور از طریق ابزار و رسانه های تبلیغاتی برای ایجاد یك ارزش اجتماعی به نام «اهدای خون» می تواند شیوه ی مناسبی جهت جذب بیشتر مشاركت بانوان باشد.