بررسي خطاهاي تاثير گذار در مطالعات سنجش از دور سواحل و بنادر

با ارسال اولين ماهواره منابع زميني توسط ناسا به فضا (در سال 1972 ميلادي ) امكاناتي پديدار شد كه استفاده از روشهاي دور سنجي بطور عيني در بررسي حوضه هاي آبخيز مطرح شود. دور سنجي اكنون به عنوان يك منبع اطلاعاتي تلقي مي شود ولي با تمام اين تفاسير،تصاوير بدست آمده از ماهواره گاهي اوقات بدليل شرايط جوي نامناسب ، درست عمل نكردن دتكتورها (آشكارسازها)، سنجنده ها، وجود مواد معلق در جو ، ... و يا حتي در نوع و شيوه هاي اندازه گير ي داراي خطاهايي مي باشند كه جواب مسئله را با چالش مواجه مي نمايند . ازآنجائيكه گروهي از محققين در بررسي هاي خود از خطاهاي موجود چشم پوشي مي نمايند نتايج حاصله تا حدودي از واقعيت فاصله مي گيرد كه اين انحراف در برخي مواقع به 70 درصد نيز مي رسد و اين مسئله باعث ناكارآمدي سيستم و بي اعتمادي مديران ارشد نسبت به اين علم مي گردد. لذا بر آنيم كه عوامل تاثير گذار را بيان نموده و علل اين خطا ها را مورد بررسي قرار دهيم .