شماره ركورد كنفرانس :
2318
عنوان مقاله :
چالش سرويس هاي بهداشتي و آب بوستان هاي تهران در مديريت بحران
پديدآورندگان :
نوابخش مهرداد نويسنده , رهسپار رضا نويسنده , كيهانيان محمد نويسنده
كليدواژه :
مديريت بحران , سرويس بهداشتي , بوستان
عنوان كنفرانس :
دومين همايش بين المللي پژوهش هاي نوين در مطالعات مديريت
چكيده فارسي :
تهران سالها است انتظار زلزله ای بزرگ را می كشد. هر بار كه این كلانشهر به واسطه فعال شدن گسلی در دیگر استان های كشورمی لرزد شهروندان تهرانی از ترس آن كه مبادا این لرزه همان پیش لرزه های زلزله بزرگ است تا روزها و هفته ها در نگرانی به سرمی برند. اولین واكنش شهروندان تهرانی در صورت وقوع كوچك ترین زمین لرزه، پناه آوردن به پارك ها و فضای ساز می باشد و همانگونه كه بارها مشاهده شده است، بوستان ها و پارك های مجاور محل سكونت شهروندان، اولین مكانی است كه مردم بدان پناه می آورند.سوال مهمی كه در اینجا مطرح می شود این است كه در هنگام بروزحادثه، آیا سرویس بهداشتی و آب شرب بوستانها قادر به تامین نیازهای شهروندان هستند در این مقاله تلاش شده است تا با نگاهی به معضلات و آسیب های كنونی سرویس های بهداشتی بوستانها و پارك های تهران، چالش بوستان های تهران را در هنگام حوادث غیرترقبه در تامین آب شرب وسرویس بهداشتی شهروندان بررسی نموده و راهكارهای لازم قبل ازبروز حادثه در خصوص كاهش و یا جلوگیری از پیامدهای نامطلوب وو نیز توصیه هایی كه در طراحی و ساخت سرویسهای بهداشتی باید مدنظر قرار گیرد تا خسارات حاصله در اثر زمین لرزه به حداقل ممكن برسد اشاره نمود.در این مطالعه كه بر روی بوستان های منطقه 14 شهرداری تهران به عنوان نمونه ای از كل بوستان های شهر تهران انجام شده است، به بررسی معضلات و مشكلات بوستان ها و سرویس های بهداشتی پرداخته شده است و راهكارهای لازم برای پیشگیری در مواقع بروز بحران ارایه شده است. در نتیجه انجام این مطالعه مشاهده شد كه وجود مشكلات عدیده در سرویس های بهداشتی موجود و فعلی كه باعث ناكارآمدی آنها شده است از یكسو و كمبود سرویس های بهداشتی مناسب با امكان ذخیره آب از سوی دیگر بوستان ها و پاركها را باچالش جدی به ویژه در مواقب بروز بحران و زلزله مواجه ساخته است از این رو لازم است پارادایم های حاكم بار مدیریت بحران و تحقیق مفهوم شهر ایمن از تفكر سنتی (تقدیرگرایانه) یا بحران محور كه تلاش برای تجهیز منابع در جهت مقابله با حوادث احتمالی بدون تمركز بر پیش اندیشی های قبل از بحران را دارد می بایست به تفكرمدرن (پیشگیرانه ی) یا خطرمحور تغییر پیدا نماید كه تمامی جهت گیری های برنامه ای و اجرایی آن به انجام فعالیت های قبل ازبحران با رویكرد پیشگیری و كاهش خطر حوادث و اثرات آنهامعطوف است.
شماره مدرك كنفرانس :
4350438