ارزيابي اثرات شهرنشيني و نقش معماري پايدار در كنترل آلودگي هاي زيست محيطي آن

رشد شهرنشینی دردهه هاي اخیر، به همراه مزایاي خود، خساراتی نیز به اجتماعات انسانی ومحیط زیست وارد كرده است باید توجه داشت پیامدهاي توسعه شهرنشینی به صورت انواع آلودگی صوتی، آلودگی هوا، فاضلاب و زباله قابل تفكیك می باشد و تهدیدي جدي براي سلامتی و ایمنی ساكنان شهرها به شمار می رود. هرچند این اثرات منفی درمواردي اجتناب ناپذیراست، ولی عدم توجه كافی به این موضوع درآینده اي كوتاه خسارات مالی، انسانی و زیست محیطی جبران ناپذیري را وارد می سازد. امروزه، مناطق شهري به عنوان كانون هاي جمعیتی و فعالیت هاي اقتصادي، باتمركز بالاي واحدهاي آلاینده محیط زیست مواجه شده اند بنابراین آنچه اهمیت دارد این است كه در كنار رشد وتوسعه شهرها تدابیري جهت كنترل آثارمنفی این توسعه برمحیط زیست اندیشیده شود. افزایش آلودگی هاي زیست محیطی، به دلیل استفاده بی رویه از سوخت هاي فسیلی، لزوم استفاده از انرژي هاي پایدار مخصوصا در ساختمان ها، را نشان می دهد از این رو، معماران می توانند با طراحی معماري مناسب و هماهنگ با اقلیم، به شیوه هاي مناسبی از انرژي هاي پایدار در طراحی معماري بهره گرفته و فضاي مناسب و با آسایش حرارتی مطلوب به وجود آورند. دراین مقاله، از یك طرف به شناخت وگونه بندي انواع آلاینده هاي محیطی واز طرف دیگربه ارائه راهكارهاي كاهش آلاینده ها وكاهش اثرات آنها پرداخته می شود.