بررسي رابطه اشتراك دانش با بقاي سازمان در يك محيط رقابتي

هدف اصلي در پژوهش حاضر بررسي رابطه اشتراك دانش با بقاي سازمان در يك محيط رقابتي مي باشد. در اين مطالعه، پژوهشگر قصد به اشتراك گذاشتن دانش را به عنوان متغيروابسته انتخاب كرده است. با توجه به ارتباط بين قصد و رفتار، با استفاده از قصد رفتاري به عنوان يك متغير وابسته، بررسي به اشتراك گذاري دانش ، قابل توجيه است. در پژوهش حاضر روش تحقيق، همبستگي است.تعداد نمونه 981 نفر مي باشد و جامعه آماري كاركنان شاغل در مديريت درمان تأمين اجتماعي خرم آباد مي باشند. فن اين تحقيق به دست آوردن ضرايب مدل معادالت ساختاري براي مدل پيشنهادي است و همچنين براي نشان دادن تأثير به كارگيري اشتراك دانش برمسائل مالي از آزمون آماري تي استيودنت استفاده مي شود. نتايج نشان مي دهد كه بر اساس آزمون مدل معادالت ساختاري ، قصد به اشتراك گذاري دانش با سه عامل ديدگاه نسبت به اشتراك گذاري دانش، هنجارهاي ذهني و كنترل رفتار عيني رابطه خطي رگرسيوني برقرار است. و بر اساس نتيجه آزمون t استيودنت به اشتراك گذاري دانش موجب افزايش كارانه پرداختي و افزايش درآمد مستقيم و نيز كاهش هزينه هاي سازمان مي شود. همچنين بر اساس معادالت ساختاري به دست آمد كه بين قصد به اشتراك گذاري دانش و بقاي سازمان رابطه مثبت وجود دارد و بين فرضيات رابطه معناداري وجود دارد.