ارزيابي فعاليت تكتونيك و تاثير آن بر خطر زلزله ( مطالعه موردي: حوضه هاي ديواندره - بيجار، سقز (بالادست زرينه رود) و سيمينه رود (بوكان)

شاخص های ژئومورفولوژیك در ارزیابی فعالیت های تكتونیك ابزاری مفید و قابل اطمینان هستند زیرا از روی آنها میتوان نواحی را كه گذشته فعالیتهای سریع و یا حتی كند تكتونیك را پشت سر گذاشته اند، شناسایی نمود. مناطق مورد مطالعه در غرب ایران و در استانهای آذربایجان غربی و كردستان واقع شده اند. حوضه های سیمینه رود و زرینه رود به حوضه ی آبریز ارومیه می ریزند و حوضه دیواندره - بیجار یكی از سرشاخه های اصلی سفیدرود می باشد كه به دریای خزر می ریزد. هدف از این تحقیق شناخت شواهد و ارزیابی فعالیتهای تكتونیك در مناطق مورد بررسی است. برای دستیابی به این هدف علاوه بر استفاده از مطالعات پیشین و گردآوری اطلاعات كتابخانه ای از نقشه های توپوگرافی و زمین شناسی به عنوان ابزارهای تحقیق استفاده شده است. شاخص های مورفومتریك، شاخص عدم تقارن آبراهه (AF)، شاخصی شكل حوضه (BS)، شاخص تقارن توپوگرافی عرضی (T)، شاخص سینوسیته كانال رودخانه (S) برای بررسی حركات نو زمین ساخت به عنوان تكنیكهای مدلی و مفهومی به كار گرفته شده اند. نتایج تحقیق نشان میدهد كه حوضه سیمینه رود با به دست آوردن رتبه نخست بر اساس دو شاخص تقارن توپوگرافی عرضی و سینوسیته كانال رودخانه و به دست آوردن رتبه دوم فعالیت تكتونیكی براساس شاخصی شكل حوضه و تایید بالاآمدگی ساحل راست بر اثر تكتونیك فعال براساس شاخص عدم تقارن، در بین سه حوضه مورد مطالعه دارای بیشترین فعالیت تكتونیكی میباشد و حوضه دیواندره - بیجار بر اساس تحلیل های صورت گرفته با قرار گیری در رتبه نخست فعالیت تكتونیك بر اساس شاخص عامل شكل حوضه و قرار گرفتن در مقام دوم بر اساس شاخص - های تقارن توپوگرافی و سینوسیته ی كانال و بالا آمدگی ساحل سمت چپ بر اساس تكتونیك، در رتبه دوم از نظر تكتونیك در بین سه حوضه فوق قرار میگیرد. در نهایت حوضه سقز دارای كمترین فعالیت تكتونیكی بر اساس شاخص های مورد استفاده می باشد.