اثر آموزش توانمندسازي روانشناختي بر خلاقيت هيجاني دانش آموزان دختر پايه سوم دوره اول دبيرستان

خلاقیت به عنوان یكی از سازه یایی كه ارتباط تنگاتنگی با فرآیندتعلیم و تربیت دارد اخیراً بسیار مورد توجه واقع شده است، لذا هدفپژوهش حاضر بررسی و تعیین اثربخشی آموزش توانمندسازیروانشناختی بر خلاقیت هیجانی دانش آموزان بود. جامعه آماری اینپژوهش را كلیه دانش آموزان دختر پایه سوم دوره اول دبیرستانكه در سال تحصیلی 93-92 در شهر ایوان مشغول به تحصیل بودند، تشكیل می داد. پس از اجرا پیش آزمون، تعداد 30 نفر از دانشآموزانی كه در یر دو پرسشانامه نمره پایین كسب كردند، بهعنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروهآزمایشی (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار استفاده شدهدر این پژویش پرسشنامه خلاقیت هیجانی آوریل بود. جلساتآموزشی توانمند ساز روانشناختی به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ایروی گروه آزمایش اجرا گردید، ولی بر گروه كنترل مداخله ای اعمالنشد. بعد از اتمام جلسات آموزشی، بلافا صله پس آزمون از هر دوگروه به عمل دمد. جهت تجزیه و تحلیل داده از تحلیل كوواریانساستفاده شد . نتایج تحلیل داده یا در دو مرحله اجرای آزمون در دوگروه آزمایش و كنترل اثربخشی آموزش توانمند ساز روانشناختیبر خلاقیت هیجانی را با 0/99 اطمینان تأیید كرد.