بررسي تاثير آموزش يادگيري مستقل بر موفقيت تحصيلي و كنترل تكانه در دانش آموزان مبتلا به اختلال كم توجهي بيش فعالي

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش یادگیریمستقل بر موفقیت تحصیلی و كنترل تكانه در دانش آموزان مبتلا بهاختلال كم توجهی – بیش فعالی می باشند در این پژوهش شبهآزمایشی، جامعه ی آماری شامل كلیه دانش آموزان پسر مبتلا بهاختلال كم توجهی – بیش فعالی شهرستان شهرضا كه در نیم سالدوم سال تحصیلی 93-94 در مدارس عادی ابتدایی مشغول به تحصیل بودند می باشد. 30 دانش آموز دارای اختلال كم توجهی- بیش فعالی با میانگین سنی (11 سال) با روش نمونه گیری خوشه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار تشخیص پس از استفاده از پرسشنامه كانرز فرم والد و معلم، مصاحبه بالینی توسط روانشناس بالینی بود. ابزار پژوهش زیر مقیاس های موفقیت تحصیلی و كنترل تكانه پرسشنامه مقیاس درجه بندی عملكرد تحصیلی (APRS) بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس به وسیله آزمون تحلیل كواریانس یك متغیره صورت گرفت. بین دو گروه آزمایش و كنترل در موفقیت تحصیلی و كنترل تكانه پس از آموزش یادگیری مستقل (P<0/001) تفاوت معنادار وجود داشت؛ میزان موفقیت تحصیلی و كنترل تكانه در گروه آزمایش پس از آموزش یادگیری مستقل افزایش یافت. یافت ها نشان می دهد كه می توان از روش یادگیری مستقل برای بهبود موفقیت تحصیلی و كنترل تكانه دانش آموزان دارای اختلال كم توجهی- بیش فعالی استفاده كرد.