سنجش عملكرد اعضاي شوراي اسلامي (دوره سوم) در مديريت روستا با بهره گيري از مدل تحليلي swot و سلسله مراتبي فازي نمونه موردي روستا مهديرجه مازندران

اداره امور روستاها توسط نهادهای مردمی(شورای روستاها) یكی از جلوه های مهم واگذاری مسئولیت به مردم و عدم تمركز محلی می باشد وجود شوراهای اسلامی روستایی به عنوان نهاد مشاركتی و مردمی در سطح روستاها می تواند نقش مهمی در فرایند توسعه روستایی داشته باشند. روستای مهدیرجه به عنوان یكی از روستاهای پر جمعیت در غرب شهرستان گلوگاه در استان مازندران می باشد كه همراه ساكنان روستا از عملكرد اعضای شورا در مدیریت روستا در دوره مختلف رضایت چندانی نداشتند و روابط اعضای شوراها در دوران مختلف با ساكنین روستا یك رابطه اصطكاكی بوده است. هدف از این پژوهش سنجش عملكرد اعضای سومین دوره شورای اسلامی روستای مهدیرجه در مدیریت روستا با توجه به عملكردهای محیط داخلی روستا(نقاط قوت و ضعف) و محیط خارجی روستا (فرصت ها و تهدیدات) است. نوع تحقیق كاربردی و روش بررسی آن توصیفی تحلیلی و پیمایش است كه در رتبه بندی عوامل درونی و بیرونی از ،( فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شده است. نتایج تحقیقات نشان می دهد كه نقاط ضعف با وزن( 0.5184 تهدید با وزن( 0.31 )، فرصت با وزن( 0.1314 )، قوت با وزن ( 0.0401 ) از بیشترین اهمیت در كاهش جایگاه اعضای شورا در بین مردم روستا برخوردار بودند همچنین در مجموعه، نقاط ضعف، تهدید، فرصت ها و قوت ها در كاهش جایگاه اعضای شورا در بین مردم، به ترتیب، اختلاف فاحش بین اعضای شورا با وزن ( 0.3394 )، جدا شدن روستا از بهشهر و رفتن زیر نظر گلوگاه با وزن ( 0.1005 ) هم محلی بودن بخشدار منطقه با وزن ( 0.0069 )، سواد و آگاهی مناسب با وزن ( 0.0164 ) بالاترین اولویت ها و رتبه را به خود اختصاص دادند.