نقش فضاي سبز در پايداري محيط شهري

عرصه هاي عمومي، مهمترين بخش شهرها و محيط هاي شهري هستند كه خيابان ها، پارك ها وچهارراه ها تا ساختمان هاي محصوركننده ي آن ها را شامل مي شوند. وجود منظرهاي گياهي براي ملايم تر كردن اثرات بصري محيط و ايجاد تعادل اكولوژيكي و تعامل بين فرآيند هاي شهري و طبيعي بسيار پراهميت است. در اين نوشتار سعي شده است، فضاي سبز به عنوان عاملي مؤثر در افزايش پايداري محيط شهري و ضرورت كاربرد آن براي رفع برخي مشكلات شهري مورد بررسي قرار گيرد . همچنين از قابليت هاي مختلف فضاي سبز، مانند تسهيل در مسيريابي عابران پياده، زيباسازي و نقش مثبت آن در مسايل زيست محيطي با ارايه ي پاره اي روابط طراحي، سخن به ميان آمده است. بررسي سابقه و تحليل نمونه هاي مناسب نحوه ي كاربرد فضاي سبز در طراحي شهرهاي مختلف دنيا و ميزان كارايي آن در منظر شهري از ديگر مباحث اين نوشتار است . در پايان به مقوله ي مشاركت پرداخته و راهكارهايي براي ايجاد فضاي سبز پايدار ارايه مي شود.