سياست گذاري استراتژيك در انرژي هاي تجديدپذير براي توسعه پايدار

دراين مقاله با ارايه يك نوآوري در انتخاب راهكارهاي مديريتي، از تلفيق روش TOWS 2 و AHP فازي 3، روشي به نام TOWSفازي تدوين گرديده است. در اين روش با تكيه بر شواهد و قراين و همچنين نظرات كارشناسان خبره ابتدا، نقاط ضعف، نقاط قوت، فرصت ها و تهديدات استراتژي مديريتي بكار گرفته شده در فضاي قطعيت موجود، معين و سپس در يك تناظر ماتريسي در فضاي فازي اقدام به پيشنهاد راهكارهاي واقعي و قابل اجرا مي گردد. در اين روش از اعداد فازي مثلثي جهت شبيه سازي فضاي تصميم گيري استفاده مي شود. در نهايت استراتژي داراي اهميت بالاتر انتخاب مي گردد. اين شيوه به راحتي مديران را از ميزان موفقيت استراتژي درپيش گرفته مطلع ساخته، با تجزيه و تحليل داده اي آنها را به سمت استراتژي شدني تر)با توجه به عوامل مختص اجراي آن استراتژي( براي توسعه پايدارتر كاربري انرژي هاي تجديدپذير در ايران، مجاب مي نمايد.