امكان سنجي ايجاد و توسعه ساختمانهاي صفر انرژي دركلانشهرهاي ايران (مطالعه موردي:كلانشهر تبريز)

در سال هاي اخير با مصرف رو به رشد سوخت هاي فسيلي و انرژي هاي غير تجديد پذير، توليد آلودگي هاي زيست محيطي و مخاطرات محيط زيست بشدت افزايش يافته، همچنين اتمام سوخت هاي فسيلي به بحراني بزرگ براي كشورها تبديل شده است. اين ساختمان ها با تامين انرژي لازم خود توسط انرژي هاي تجديد پذير، مي توانند وابستگي به سوخت هاي فسيلي را حذف نمايند و آلودگي هاي زيست محيطي را كاهش دهند. از طرفي با توجه به پيك مصرف برق ايران، در ماه هاي خرداد، تير و مرداد، سالانه به مشكلات شركت هاي برق افزوده مي شود و اين شركت ها مجبور به پيك زدايي به روش هاي مختلف نظير سهميه بندي، تعطيلي صنايع بزرگ و يا احداث نيروگاه و يا افزايش ظرفيت شبكه هستند. در صورتي كه در اين ماه ها، ميزان تابش خورشيدي در شهرهاي ايران به بيشترين ميزان مي رسد. كشور ايران از نظر پتانسيل بهره مندي از انرژي باد و شدت تابش خورشيد، وضعيت مطلوبي دارد. با توجه به تحقيقات صورت گرفته، حداقل سرعت باد جهت توليد برق m/s 3/5 برآورد مي گردد. با توجه به نقشه هاي وزش باد در ايران، بيشتر مناطق مركزي و شرقي كشور، از وزش باد در محدوده سرعت m/s 7 بهره مند هستند، در مناطق ديگر نيز حداقل سرعت قابل دسترسي m/s 5 و در برخي مناطق سرعت وزش باد به بيش از m/s 9 ميرسد. اين اعداد نمايانگر وجود پتانسيل خوبي جهت استفاده از نيروي باد براي توليد برق خانگي در ساختمان هايي با مصرف انرژي صفر مي باشند.