سينتيك خشك كردن سويا رقم ويليامز

در اين تحقيق، سينتيك خشك شدن بستر نازك سويا (رقم ويليامز) مدلسازي شد. براي اين منظور از خشك كن آزمايشگاهي استفاده گرديد. آزمايش در پنج سطح دماي خشك كن (ºC 30، 40، 50، 60 و 70) و چهار تكرار اجرا شد. نمونه‌ها پس از تهيه با رطوبت اوليه 30% (برپايه وزن خشك) تا دماي مورد نظر خشك شد. نسبت رطوبت توده با وزن كردن نمونه‌ها در طي فرآيند خشك كردن محاسبه شد. پنج مدل بر داده هاي آزمايشي برازش داده شد و كيفيت برازش آنها برحسب سه پارامتر ضريب تعيين (r2 ) مربع كاي ( x2) و ريشه متوسط مربع خطاي داده ها ( rmse) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. تابعيت ضرايب و ثابتهاي مناسبترين مدل آماري برازش يافته از درجه حرارت، مشخص و در مدل نهايي وارد گرديد. از روش رگرسيون چندگانه براي شبيه‌سازي سينتيك خشك شدن توده در دماهاي متفاوت خشك كن بر اساس مدل پيج استفاده گرديد كه ضريب‌ تعيين، مربع كاي و ريشه متوسط مربع خطاي داده ها مدل به ترتيب 68/99%، 0001/0 و 0116/0 بود كه براي تخمين تغييرات نسبت رطوبت در طي خشك كردن مناسب است.

In this study, drying kinetics models of soybean (Viliamz) were compared according to their coefficient of correlation to estimate drying curves. A convective type experimental dryer was used to in this study, the thin layer drying behavior of soybean with initial moisture of %30 (d.b.). Drying experiments were conducted at inlet temperatures of drying air of 30, 40, 50, 60 and 70°C. Five different thin layer mathematical drying models were compared according to their coefficient of correlation to estimate drying curves. The effects of drying air temperature on the model constants and coefficients were predicted by regression models. Goodness of fit of the models was based on coefficient of multiple determination (R4), Root Mean Square Error (RMSE) and Chi-square (2) Out of the five models considered, Page model was found to be the most suitable for describing the drying behavior of the soybean for each temperature during drying. Multiple regression method used for calculating for simulation of moisture content during drying for each temperature values with 7° =%99.68, z = 0.0001 and RMSE=0.0116.