كليدواژه :
خاك ورزي مرسوم , كم خاكورزي , برنج , كشت مستقيم
چكيده فارسي :
اين آزمايش براي مقايسه ي روش هاي مختلف خاك ورزي از نظر هزينه، مصرف سوخت، زمان مورد نياز براي عمليات، عملكرد و اجزاي عملكرد ارقام برنج، در تابستان سال 1382 در يك خاك رسي در ايستگاه تحقيقات كشاورزي شاوور واقع در شمال اهواز اجرا شد. آزمايش به روش كرت هاي يك بار خرد شده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. كرت هاي اصلي شامل روش هاي خاك ورزي مرسوم به صورت شخم برگردان به عمق 20cm دوبار ديسك (T1)، دوبار ديسك سبك به عمق T2 ) 8 - 10 cm) دوبار ديسك سنگين به عمق T3 ) 12 - 15cm )، كولتيواتور به عمق T4 ) 10 cm)، كولتيواتور به عمق 15cm (T5) و گاو آهن دوار به عمق T6 ) 5cm ) بود. كرتهاي فرعي نيز شامل دو رقم برنج عنبوري (V1) و V2 ) LD183 ) بود. نتايج نشان داد كه از نظر مصرف سوخت، تفاوت بين همه ي روش هاي خاك ورزي معني دار بود و اين شاخص در روش هاي T2 تا T6 به ترتيب به ميزان 57، 51، 67، 54 و 69 درصد نسبت به روش مرسوم با 49 ليتر در هكتار، كاهش نشان داد. در سيستم هاي خاك ورزي T2 تا T6، كل زمان مورد نياز براي عمليات به ترتيب به ميزان 42، 46، 42، 54 و 44 درصد نسبت به روش مرسوم با4/41 ساعت بر هكتار، كاهش يافت. تفاوت روش هاي خاك ورزي از نظر عملكرد، تعداد خوشه و تعداد بوته در متر مربع، تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه معني دار نبود. از نظر شاخص هاي عملكرد، تعداد خوشه و تعداد بوته در متر مربع، تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه، بين ارقام مورد بررسي اختلاف بسيار معني دار وجود داشت و رقم V2 از V1 برتر بود. از نظر شاخص هاي مورد بررسي، بين روش خاك ورزي و رقم اثر متقابل معني دار وجود نداشت. نتايج رگرسيون نشان داد كه در همه ي روش هاي خاك ورزي، تعداد خوشه در متر مربع، با ضريب تبيين 0/99، مهمترين جزء تعيين كننده ي عملكرد مي باشد. به طور كلي، براي كشت مستقيم برنج در منطقهي شاوور و مناطق مشابه و بر اساس زمان و نوع ماشين هاي در اختيار مي توان هر كدام از روش هاي كم خاك ورزي، به ويژه گاوآهن دوار را، جايگزين روش مرسوم نمود.
چكيده لاتين :
This study was conducted in summer 2003 in order to compare various tillage methods effects in view of tillage costs, fuel consumption rate, operation time, yield and yield components of rice variety on a clay soil in Shawoor Agricultural Research Station situated in north Ahwaz. Experiment was conducted as split plots and randomized complete blokes in three replications. Main plots included in tillage methods conventional tillage (Tl) and reduced tillage consisted of two passes of heavy disc harrow (T2), two passes of low disc harrow (T3), one pass of cultivator in depth 10cm (T4), one pass of deep cultivator in depth 15cm (T5) and one pass of rotivator in depth 5cm (T6). Subplots included in two rice cultivars Anboory (V1) and LD183 (V2). The results showed that difference among tillage methods for fuel consumption was significant. This index decreased for T2-T6 57, 51, 67, 54 and 69 percentages as compared to T1 (49 lit/ha) respectively. Total operation time decrease in T2-T6 42, 46, 42, 54 and 44 percentages with regard to T1 (4.41 h/ha) respectively. Difference among between tillage methods for yield, panicles and plants per m2, number of seed per panicle and thousand kernel weight (T.K.W) were not significant. Also, difference between varieties was very significant for yield and yield components and V2 was better than V1. Interaction between tillage methods and variety treatments for all indicators was not significant. Results regression analysis for all tillage methods showed that the number of panicle per mwas most important component of yield. Consequently, suggestion for rice direct seeding in Shawoor and same region, on basis working times and machine types, can be replacing one of the reduced tillage methods, particularly rotary tiller, with conventional tillage method.
