پديدآورندگان :
قرباني يكتا بتول دانشگاه آزاداسلامي واحدعلوم پزشكي تهران , مقتدايي صبا دانشگاه آزاداسلامي واحدعلوم پزشكي تهران , حسن پور كيانا دانشگاه آزاداسلامي واحدعلوم پزشكي تهران
چكيده فارسي :
زمينه : نخستين استفاده گسترده از خون بند ناف به عنوان منبع سلول بنيادي, در درمان بدخيمي هاي انكولوژيك كودكان پس ازدرمان هاي ريشه كن كننده بوده است. خون بند ناف در بيماران بزرگسالي كه دهنده مغز استخوان ندارند نيز مورد استفاده قرار ميگيرد. علاوه بر درمان هاي انكولوژيك, استفاده باليني از خون بندناف به حوزه هاي مختلف, از نقص سيستم ايمني تا تصحيح ناهنجاري هاي خوني مادرزادي , نظير آنژيوژنز نيز بسط يافته است.علاوه بر استفاده باليني, اخيرا از آن براي بررسي تجربي مدل هاي پيش باليني پاتوفيزيولوژي مثل ايسكمي ميوكارد قلب, ترميم عضله و سكته نيز استفاده شده است. تصور مي شود در سال هاي آينده خون بند ناف براي ترميم بافت غير خون ساز به حوزه باليني ورود پيدا خواهد كرد. در اين صورت, اين سوال مطرح خواهد شد كه چگونه مي توان بيمار را از نظر سيستم ايمني آماده كرد تا بتواند پيوند خون بند ناف را بپذيرد. بر اساس اصول موجود در اين حوزه ,تصور مي شود كه سركوب ايمني براي به حداقل رساندن واكنش هاي دريافت كننده مطلوب است. با اين حال , اين پرسش وجود دارد دربيماراني كه از بيماري غير مرتبط با مغز مانند اختلالات ايمني شناسي , چگونه مي توان آنها را در تماس با سطوح بالاي مرگ و ميرو ناتواني وابسته به سركوب ايمني قرار داد براي بيماري هايي مثل بيماري Krabbe كه در آن بيماران به ندرت بيش از دو سوال زنده مي مانند و پيوند خون بند ناف مي تواند بقاي 100 درصد را ايجادكند, بايد تصميماتي براي سركوب سيستم ايمني صورت گيرد. بااين حال, در مورد بيماري هايي مثل ترميم مغز پس از سكته ياالقاي رگ زايي در بيماران مبتلا به مشكلات عروقي كه در آن نرخ ناتواني بالاست، مزيت درمان با خون بند ناف و سركوب سيستم ايمني مورد بحث است.هدف اين مقاله كه ترجمه ان نگاشته شده است بررسي مطالعاتي مي باشد كه نشان مي دهد كه ايمني شناسي پيوند خون بند ناف براي كاربردهاي ترميمي , با پيوند خون بند ناف در حوزه هاي تجربي وچشم انداز براي پيوند هاي ترميم خون شناسي فرق دارد . مروري برمقالات نشان مي دهد كه چرا در بعضي شرايط , استفاده از خون بندناف يا سلول هاي بنيادي مشتق شده از آن, سركوب ايمني درگيرنده ايجاد نمي كنند يا اين سركوب ايمني در آنها بسيار كم است.ارزيابي اين احتمال در مقالات مختلف به تسريع ورود باليني واستفاده گسترده از پيوند خون بند ناف براي موارد غير هماتوپويتيك منتهي خواهد شد.
