بررسي اثرتغيير قطر گروه شمع بر نشست گروه شمع مستقر شده درخاك روانگرا و غيرروانگرا

كشور ايران با واقع شدن دريكي ازمناطق مهم ولرزه خيز جهان ازگذشته تاكنون زمين لرزه هاي بسياري را شاهد بوده است. لذا آگاهي ازچگونگي رفتار زمين باسازه ها دردرازمدت نقش حياتي درطراحي پروژه هاي عمراني ايفا مي نمايد. يكي از علل بروز آسيب درسازه ها هنگام زلزله، روانگرايي خاك هاي ماسه اي مي باشد.آسيب هاي زيادي دراثر روانگرايي به سازه هاي مستقر بر روي اين خاك ها وارد مي شود كه شمع ها يكي ازاين نوع سازه ها مي باشند. دراين مقاله شمع مورد نظر ازنوع شمع بتني درجا مي باشد كه به صورت جانبي متكي به خاك پيرامون خود مي باشد. شمع هايي كه ازلايه هاي خاك عبورمي كنند، دراثر روانگرايي حاصل از زلزله تكيه گاه جانبي خود را ازدست مي دهند، دراين حالت شمع مي تواند همانند ستون حمايت نشده، آمادگي براي ناپايداري محوري داشته باشد. اين ناپايداري مي تواند بصورت كمانش شمع درجهت ضعيف تر ، نشست شمع و.... باشد. نشست خاك عامل خرابي بسياري ازسازه ها وابنيه مهندسي نظير سدها، ديواره هاي ساحلي و اسكله ها درحين وقوع زمين لرزه است. دراين مقاله به بررسي نشست گروه شمع مستقرشده درخاك روانگرا وغيرروانگرا وتاثير عامل افزايش قطرشمع برنشست شمع با استفاده از نرم افزارFLAC2Dپرداخته شد و به عبارتي بررسي شدكه آيا شمع هاي مستقر شده درخاك روانگرا و غيرروانگرا دچار نشست مي شوند يا خير وميزان اين نشست درهردوحالت باهم قياس شد. نتيجه آن است كه قرار دادن گروه شمع در لايه غيرروانگرا، افزايش پايداري در مقابل روانگرايي را به دنبال خواهد داشت وهمچنين قرار دادن گروه شمع در ماسه سست و نيمه متراكم با درصد تراكم 50,55,60درصد، در هنگام روانگرايي ناپايداري را به دنبال خواهد داشت.