بررسي جايگاه آموزش و پرورش و معلم در تربيت شهروند مسئول

آموزش مهم ترين ركن برنامه ريزي جامعه و شهروندان آن كليدي ترين عنصر در توسعه آن جامعه هستند كه بايد از فرهنگ، آگاهي و مهارت هاي گوناگون برخوردار باشند. آموزش رفتارهاي شهروندي در افزايش كيفيت عملكرد سازمان هاي مدني بسيار اثر گذار است، اين آموزه ها به تقويت اخلاق اجتماعي و بسط همبستگي اجتماعي يك جامعه درسطح محلي- ملي و جهاني كمك خواهد كرد. چنين اشاعه اي در ابعاد نوع دوستي و پذيرش عمومي از اهميت زيادي برخوردار است. در واقع دولت و نهادهاي قانون گذار، سازمان هاي ملي و محلي، تشكل هاي مدني و... از طريق آموزش حقوق شهروندي ومهارت هاي زندگي جمعي و شناخت اصول مديريت شهري نقش بارزي در تربيت شهروندان خواهند داشت. آموزش شهروندي به طورغير رسمي در خانه يا محل كار يا كارگاه هاي آموزشي و يا به طور رسمي به صورت سر فصل درسي مجزا در مدارس و حتي مدارس ابتدايي و يا به صورت رشته تحصيلي دانشگاهي به شهروندان مي آموزد كه يك شهروند فعال، آگاه و مسيوليت پذيرباشند . در اين بين معلمان به عنوان عناصر آموزشي كه مسيوليت تربيت و آماده سازي نسل آينده را در بدنه جامعه برعهده دارند بايد به دانش آموزان كمك كنند تا شهرونداني مسيول، مشاركت كنندگاني فعال در امور زندگي اجتماعي و فرهنگي، يادگيرندگاني موفق و علاقمند و افرادي متكي به خود و قابل اعتماد بار آيند. افرادي كه تلاش موثرتري را به نمايش گذارند.