بررسي مكاني بهينه براي ايجاد مركز درماني با رويكرد طب مكمل (نمونه مورد مطالعه: شهر طرقبه مشهد)

يكي از روش هاي درماني كه در طول تاريخ رواج داشته است طب مكمل يا طب جايگزين بوده است، كه نقش اين درمان با آمدن قرص هاي شيميايي كم تر شده است. طب مكمل و شاخه ي طبيعت درماني آن با تاثير در روح و روان بيماران اثرات مثبت خود را نشان مي دهد. طبيعت شامل استفاده از آب ها، گياهان،عناصر طبيعي و سنگ ها و غيره مي شود كه با ضررهاي كم برروي بيماران اثرات خود را مي گذارد. هدف از اين پژوهش بررسي روش هاي طب مكمل و به خصوص طبيعت درماني مي باشد. در اين كارپژوهشي ازنوع كمي،كيفي وبه صورت كاربردي و بر اساس مطالعات موردي به صورت توصيفي-تحليلي است و شيوه تحقيقمرور متون، منابع واسناد تصويري در بستر مطالعات كتابخانه اي مي باشد. و براي شناسايي مكان مورد نظر براساس كاربري ،دسترسي و توپوگرافي مورد نظر از نرم افزار Gis و اسكيس استفاده شده است. با توجه به گسترش و استفاده از طب مكمل يا طبيعت درماني در جهان، توجه در كشور ايران با مشكل رو به رو مي باشد، شناخت از روش ها و فوايد درماني آن در براي افراد جامعه تعريف نشده و قابل اعتمادنمي باشد. تاسيس مركز درماني با استفاده از طبيعت درماني و انرژي هاي طبيعتي محيط باعث سلامت روح و روان انسان هاي مي شود.نتيجه اين تحقيق كه در شهر طرقبه با توجه به شرايط محيط مي باشد نشان مي دهد كه مكان گزيني محلي باتوجه به شرايطي طبيعي محل در كنار سد چاليدره كه داراي شرايط محيطي مناسبي مي باشد باعث بهبوددوره درمان و حتي پيشگيري از مريضي مي باشد و همچنين با داراي بودن آب درمحل شرايط كافي براي ايجاد مكاني براي مركز درماني بارويكرد طبيعت درماني را دارا مي باشد.