شماره ركورد كنفرانس :
3325
عنوان مقاله :
مشكلات سيستم حمل ونقل دوچرخه مشهد (بررسي موردي محور بلوار وكيل) و ارايه راهكارهاي بهبود و توسعه آن
پديدآورندگان :
مهرپويا يونس دانشگاه پيام نور تهران شمال , ايوبي نژاد جلال دانشگاه پيام نور تهران - گروه عمران
كليدواژه :
دوچرخه , ايمني , حمل و نقل , مشهد , بلوار وكيل
سال انتشار :
خرداد 1396
عنوان كنفرانس :
اولين كنگره بين المللي پژوهش هاي تخصصي در علوم، مهندسي و فناوري هاي دانشگاهي
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
شهر مشهد ، پايتخت فرهنگي جهان اسلام در سال 2017 كه با توجه به جمعيت بيش از 3134000 نفري ، پذيراي بيش از 25 ميليون زاير و گردشگر مي باشد لذا ترافيك ، آلودگ ي هوا ،حمل و نقل درون شهري اعم از مسافر و كالا از يك طرف و كم تحركي و در معرض خطر قرار گرفتن سلامتي و ابتلا به چاقي ، امراض عروق يو قلبي كه در نتيجه كم تحركي و استفاده مداوم از وسايل نقليه موتوري حتي در خريد هاي روزانه و يا سفرهاي كوتاه شهري است از مسايلي است كه نه تنها توجه مد يران شهري ، صا حب نظران ، شهروندان و... را درگير خود نموده است بلكه در سبب نگراني فعالان حوزه بهداشت و سلامت را نيز فراهم نموده است .از جمله فعاليت هاي شهرداري در اينخصوص ، فعال نمودن ايستگاه هاي دوچرخه با سياست دوچرخه هاي اشتراكي بوده كه با توجه به امكان سفر راحت ، آسان ، بدون سوخت ،آزاد ي عمل در سرعت ، انتخاب مسير و بدون توجه به شكاف طبقاتي.... را علاوه بر ا ينكه ورزشي هوازي بوده و در تندرستي ، كاهش وزن و ابتلا به بيماريهاي قلبي و ... نيز موثر مي باشد مقاله حاضر ، تحقيق توصيفي كاربردي در خصوص سيستم حمل و نقل دوچرخه با مطالعه موردي ايستگاه هاي دوچرخه بلوار وكيل آباد مي باشد كه به بررسي مشكلات استفاده از سيستم دوچرخه در حوزه ترافيك و ايمني پرداخته و راهكارهاي توسعه آن و مسيرهاي جايگزين استفاده را معرفي مي نمايد و سپس به ارايه پيشنهادات در حوزه بهبود توسعه و كاهش ايرادات و افزا يش استفاده از ا ي نسيستم حمل و نقل جا يگزين مي پردازد و در نهايت تبديل نام ايستگاه هاي دوچرخه ، به ايستگاه هاي سيستم حمل و نقل پاك را پيشنهاد مي نمايد .نتايج حاصل نشان مي دهد سيستم مذكور در حوزه ايمني در سطح قابل قبولي نموده و از نظر ترافيكي نيز ، در صورت تصميم كاربران به استفاده فراگير نه تعداد ايستگاه ها و تعداد دوچرخه ها ي تخصيص داده شده كافي نيست و هم ظرفيت مسيرهاي اختصاص داده شده به آن كفايت نمي كند و با تحت الشعاع قرار دادن معيارهايي از قبيل سرعت ، زمان سفر ، آزاد ي حركت ، آسا يش و راحتي ، سطوح كيفيت E و F قابل انتظار مي باشد لذا تنها فرهنگ ساز ي و اقدامات نمادين نمي تواند راه حل مورد انتظار باشد و در وضعيت فعلي ، نياز به توسعه اين سيستم ، بعنوان اتصال شبكه محله اي به شبكه حمل و نقل عمومي (قطار شهري- اتوبوس ) مي باشد
كشور :
ايران
تعداد صفحه 2 :
8
از صفحه :
1
تا صفحه :
8
لينک به اين مدرک :
بازگشت