آركائيسم واژگاني و نحوي در اشعار فروغ فرخزاد

نوع به كار گيري زبان، زبان ادبي را از زبان عادي روزمره متمايز مي كند. يكي از راه هاي برجسته كردن زبان استفاده از شيوه هاي آشنايي زاديي است. آركاييسم يا توجه به بافت كهن زبان، كه آن را باستان گرايي نيز ناميده اند، يكي از اين شيوه هاست. شاعر با بهره بردن از واژه هاي كهن و بافت نحوي گذشته باعث تشخص بخشيدن به شعر خويش مي گردد.فروغ فرخزاد يكي از شاعراني است كه در اشعار خود به اين رويكرد توجه داشته است. اين توجه باعث متمايز شدن اشعار نخست شاعر با اشعار مجموعه هاي بعدي او شده است. مقاله ي حاضر سعي دارد با بررسي رويكرد آركاييسم از نظر واژگاني و نحوي در اشعار فروغ فرخزاد بپردازد و نتايج به دست آورده به صورت نمودار ارايه گردد.