بررسي رابطه بين كودكان اجتماعي و انزواطلب حدود سني 8 ساله با خلاقيت

اين پژوهش با عنوان مقايسه خلاقيت كودكان اجتماعي و منزوي بين حدود سني 8 ساله در شهرستان لردگان در طرح تحقيق و فصل حاضر از روش تحقيق علي پس از وقوع استفاده شده است. جامعه آماري دانش آموزان حدود سني 8ساله در شهرستان لردگان مي باشد كه معمولا دانش آموزان دوم ابتدايي را شامل مي گردد. و با محاسبه تعداد مدارس ابتدايي در شهرستان لردگان 106 مدرسه با احتساب روستاها و ميانگين كلاس 20 نفري در هر آموزشگاه 2120 = 20 ×106جامعه حدود 2120 نفر را شامل مي گردد. ابزار گردآوري اطلاعات يعني ثبت رفتارهاي اجتماعي، انزوايي و خلاق كودكان از طريق مشاهده توسط محقق و معلمان خودشان بوده كه قبلا شاخص هاي لازم و نوع رفتارهاي اجتماعي و انزوا گرايانه و خلاقانه به آنها ارايه شده بود و كاملا به آساني قادر به ثبت رفتارهاي ذكر شده بودند. هر كودك در طول يك هفته مورد مشاهده معلم و آموزگار مربوطه قرار مي گرفت و رفتارهاي خلاقانه وانزوايي و اجتماعي آنان طي جدولي شمارش مي شد. و در آخر هفته تعداد رفتار (نرخ رفتار) آنان به عنوان عدد قابل محاسبه در آمار و روش اماري مورد استفاده قرار گرفت. نتايج حاكي از اين است كه: در جدول شماره 1 كه تعداد و نرخ خلاقيت دو گروه را نشان مي دهد. با استفاده از روش همبستگي پيرسون داده ها محاسبه و 0.22 = r گزارش شده است. ضريب 0.22 به اين معني است كه به ازاي هر 100 نفر 22 نفر از دانش آموزان اجتماعي بيش از انزوايي خلا قيت دارند. و در واقع فرضيه هاي ما در هر 5 مورد تاييد مي شود.