بررسي فرم در كوير دكتر شريعتي با تكيه بر برجسته سازي

مقاله ي پيش رو حاصل پژوهشي است كه با تكيه بر برجسته سازي به دنيال يافتن واژگان وتركيبات برجسته ي موجود در كوير دكتر شريعتي مي باشد. به همين سبب بعد از بيان مفهوم برجسته سازي، واژگان وتركيبات به كار برده شده درآن ازنطر غيرمتعارف بودن مورد بررسي قرار گرفته است.منظور از برجسته سازي، ساختن كلماتي بديع است كه هم آن را نسبت به قبل زيباتر كند وهم در مفهوم رساني اش مشكلي ايجاد نكند. نتيجه يبررسي متن كوير نشان ميدهد كه شريعتي بيشتر از سه نوع واژه براي برجسته سازي بهره برده است؛الف) تركيباتي كه حاصل ذهن خود نويسنده هستند.ب)واژه هاي محاورهاي.ج)واژه هايي كه متعلق به ادبيات فارسي كهن بوده است.در بخش زنيره سازي نيز با دو نوع زنيره سازي رو به رو هستيم؛زنجيره ي اسمي وزنجيره ي وصفي.نويسنده به گونه اي كلمات را در كنار يكديگر نشانده كه حاصل آن تكراري گوش نواز و آهنگين است و خود موجبات تاثير گذاري بيشتر را فراهم مي كند. ودر نهايت در بخش تاريخ گرايي در عين تاريخ گريزي با برق راري تناقضي بين آنچه كه نويسنده نسبت به آن تنفر دارد و مفهوم بزرگي كه وي را ملزم به نوشتن ميكند؛ جملات تاريخي و آشنايي را به زبان بياورد كه خود دليل بزرگي براي متمايز شدن متن كتاب وي با ساير متون وصفي را فراهم كند