نمادها، نمودها و اسطوره هاي داغ درماني

يكي از شيوه هاي درمان سنتي در بستر فرهنگ، داغ درماني است. اين شيوه ي درماني مي تواند مربوط به دوران جهان بيني اسطوره اي باشد كه در آن، قسمتي از بدن را كه داراي پچ معكوس است، به وسيله ي پارچه، سنگ يا فلز داغ مي كنند. درمانگران اين شيوه، ماماها هستند و اكثر آنها نيز سالخورده اند. چند نفر از ماما هاي شناسايي شده قبل از آنكه به آنان دسترسي پيدا شود و معلوماتشان ثبت گردد، فوت نمودند و فوت هر كدام از آنان، يعني از دست رفتن بخش عظيمي از اطلاعات و داستان هايي كه هر كدام بخش مهمي از فرهنگ عامه محسوب مي شود. در اين تحقيق، مصاحبه با تمام ماماهاي شهرستان حاجي آباد هرمزگان كه داغ درماني مي كردند، انجام شد. اطلاعات به روش ميداني گردآوري و با رويكرد نشانه شناسي مورد بررسي قرار گرفت. مهمترين نتيجه ي تحقيق، نقوش حلزوني شاخ قوچ كه هر كدام به يك سمت به صورت حلزوني(يكي به سمت راست و سعد و ديگري به سمت چپ و نحس) حركت مي كنند و در يك نقطه به هم رسيده و همديگر را خنثي مي نمايند. اين شيوه بر اساس دو حركت گردبادي و گردابي كه بيماري را از بدن دفع يا به بدن وارد مي كند استوار است. نقوش ظروف سنتي و در صنايع دستي منطقه مورد مطالعه ديده مي شوند. تركيب بندي حلزوني نگارگري ايراني نيز از اين ديدگاه قابل تامل است