تأثير روش هاي تدريس نوين بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان سال سوم مدارس مقطع متوسطه اول منطقه 2 شهر اهواز

هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير روش هاي تدريس نوين بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان سال سوم مدارس متوسطه اول منطقه 2 شهر اهواز مي باشد، روش پژوهش نيمه تجربي بوده است. حجم جامعه آماري شامل: كليه دانش آموزان سال سوم دختر مدارس متوسطه اول منطقه 2 شهر اهواز به تعداد 270 نفر مي باشد.حجم نمونه آماري 155 نفر مي باشد كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي اقدام به توزيع نمونه شده است. از پرسشنامه هاي خلاقيت مقدار آلفاي كرونباخ 0.822 و پرسشنامه پيشرفت تحصيلي مقدار آلفاي كرونباخ پرسشنامه 0.750 به عنوان ابزار پژوهش استفاده گرديده است. داده هاي گردآوري شده به كمك روش هاي آمار توصيفي هم چون فراواني، درصد، نمودار و آزمون هاي آمار استنباطي همچون تحليل واريانس چندمتغيري مانوا، تحليل كوراريانس يك راهه (آنوا) و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. از طريق نرم افزار آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته ها حاكي از اين بود پيشرفت تحصيلي دانش آموزان سال سوم دختر مدارس متوسطه اول شهر شاوور با توجه به روش هاي تدريس نوين (روش حل مسئله، نمايش علمي، روش پروژهاي، مباحثه و مشاركت گروهي) تفاوت معني داري را نشان مي دهد. كه پيشرفت تحصيلي سال سوم دختر مدارس متوسطه اول شهر شاووربا روش مباحثه و مشاركت گروهي بيشتر از ساير روش ها افزايش يافته است. بر همين اساس به ترتيب حل مسئله، نمايش علمي و روش پروژه اي بر پيشرفت تحصيلي سال سوم دختر مدارس متوسطه اول منطقه 2 شهر اهواز تأثيرگذار بوده اند.