رابطه هوش فرهنگي، هوش هيجاني و خودكارامدي شغلي با ميزان كارآفريني سازماني معلمان آموزش و پرورش شهرستان سرپل ذهاب

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه هوش فرهنگي، هوش هيجاني و خودكارامدي شغلي با ميزان كارآفريني سازماني معلمان آموزش و پرورش شهرستان سرپل ذهاب بود. روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه جامعه آماري كليه معلمان آموزش وپرورش شهرستان سرپل ذهاب در سال تحصيلي 96-1395 مي باشند كه تعداد آنها حدود 1400 نفر بودند. نمونه آماري 300 نفر از معلمان آموزش و پرورش شهرستان سرپل ذهاب مذكور بر اساس نمونه گيري تصادفي و ازطريق فرمول كوكران انتخاب شدند.ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه هوش فرهنگي آنگ و همكارانش (2007)، آزمون هوش هيجاني برادبري و گريوز(1999)، خودكارامدي شغلي اترخت (2002) و رفتار كارآفرينانه در سازمان مقيمي (1390) مي باشد. يافته ها با استفاده ار روش ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه نشان داد كه بين هوش فرهنگي با ميزان كارآفريني سازماني معلمان رابطه مثبت و معني داري وجوددارد (p=0/032 و r=0/41). بين هوش هيجاني با ميزان كارآفريني سازماني معلمان رابطه مثبت و معني داري وجوددارد (p=0/32 و r=0/36). بين خودكارآمدي شغلي باميزان كارآفريني سازماني معلمان رابطه مثبت و معني داري مشاهده مي شود (p=0/0001 و r=0/63). متغيرهاي خودكارامدي شغلي هوش فرهنگي و هوش هيجاني به ترتيب پيش بيني كننده كارآفريني سازماني معلمان مي باشند.