زنان و حاشيه هاي نا امني اعتياد (مطالعه موردي زنان محله حكمت آباد كرمانشاه)

ناامني در شهرهاي بزرگ و كوچك همواره گروه هايي ضعيف و ناتوان را در معرض تهديد خود قرار مي دهد از جمله زنان و كودكان. محلات حاشيه نشين شهرها به سبب ساختار فيزيكي و كالبدي و هم چنين گمنامي بيشتر ساكنان و وجود عواملي متعدد هميشه بسترساز انواع جرائم و خشونت ها بوده است. اعتياد در محلات حاشيه نشين از جمله جرايمي است كه تبعات مختلفي از جمله ايجاد ناامني براي زنان اين محلات دارد. مهم ترين اثرات و تبعات اين آسيب اجتماعي ايجاد نا امني در اين محلات است كه چالش هاي مختلفي را براي زنان ايجاد مي كند. بر اين اساس در اين مقاله قصد بر آن است تا امني هاي ايجاد شده براي زنان به واسطه اعتياد در اين محلات مورد بررسي قرار گيرد. جامعه آماري تمامي زنان ساكن در محله بودند. روش مطالعه كيفي و موردي و روش نمونه گيري، هدفمند و از نوع زنجيره اي بود. به منظور گردآوري داده ها از مصاحبه ي عميق استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل تئوري بنياني استفاده شد. يافته هاي به دست آمده از مصاحبه، 4 مفهوم كليدي بود. مهم ترين تنگناها و مشكلات ناشي از اعتياد در بين زنان اين محله در 4 مفهوم: 1.باج گيري معتادان 2.الگويي نامناسب براي كودكان 3. ناتواني از :واكنش در مقابل معتادان 4. تبديل فضاهاي باز محله به مكان تزريق است.