مدلسازي يادگيري فردي شده در مدارس ايران

هدف پژوهش حاضر مدل سازي يادگيري فردي شده در مدارس ايران بود. اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش متخصصان تعليم و تربيت بودند كه در زمينه فردي سازي يادگيري تأليفات معتبر داشتند. براي نمونه گيري 500 نفر، به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه مؤلفه هاي يادگيري فردي شده (0.726=α) براي تحليل داده ها از آزمون هاي فريدمن، تحليل عاملي اكتشافي، تحليل عاملي تاييدي و شاخص هاي برازش استفاده شد. نتايج نشان مي دهد كه تدريس با 4 عامل، برنامه ريزي با 4 عامل، خانواده و تعامل با 3 عامل و محيط و فرصت با 3 عامل اصلي ترين مؤلفه هاي فردي سازي يادگيري مي باشند. هم چنين نتايج بدست آمده با توجه به مهمترين شاخص هاي برازش كاي اسكوئر در اين مدل 2.898 بدست آمد، RMSEA در اين مدل 0.076 بدست آمد، PMR 0.041 بدست آمد، CFI, NFI, IFI, GFI در اين مدل 0.9 بدست آمد، نشان مي دهد كه مدل از كفايت لازم براي اجرا برخوردار است.