معلم چند پايه و سازگاري برنامه درسي (با تاكيد بر عناصر نه گانه فرانسيس كلاين)

امروزه كلاس هاي چند پايه در جهان مورد توجه بسياري از صاحب نظران تعليم و تربيت قرار گرفته و همه ساله پيرامون اين مهم، نشست ها و همايش هاي متنوعي در اين كره خاكي برگزار مي شود كه نشان از اهميت بالاي آن دارد. هدف از مطالعه حاضر، «بررسي نقش معلم چند پايه در سازگاري برنامه درسي با تاكيد بر عناصر نه گانه "فرانسيس كلاين"» مي باشد؛ بدين منظور، روش پايه اي «تحليل استدلال ها عقلاني با تكيه بر مطالعات كتابخانه اي»، بكار گرفته شده است. با توجه به سيستم حاكم بر برنامه درسي كشور (متمركز بودن)، هم چنين عدم تعديل اين سيستم و به كارگيري سيستم برنامه ريزي درسي ويژه چندپايه و البته عدم جايگاه معلمان در امر برنامه ريزي درسي، يافته ها از نقش معلم چند پايه در سازگاري و بومي سازي برنامه درسي متمركز و رسمي كشور، حكايت مي كنند. در همين راستا، معلمان چندپايه بايد در امر بومي سازي، سازگاري و تطابق برنامه درسي با شرايط و موقعيت جامعه محلي كوشا بوده و در اين راه از هيچ تلاشي فرو نگزارند؛ البته كه معلم چند پايه در اين مهم با دشواري ها و چالش هايي روبرو مي باشد، اما اجراي آن تاثيري بس شگرف و بسزايي در فرآيند ياددهي –يادگيري دارد. در واقع معلم چند پايه با تكيه بر قدرت انعطاف پذيري كه در برنامه درسي دارد، مي تواند با تامل بر چارچوب هاي اساسي و سبك هاي مختلف برنامه درسي، - هر چند اندك و كوتاه – در قلمرو وظايف و حيطه كاري خود، به سازگاري و حتي بومي سازي برنامه درسي، اقدام نمايد.