نقش تعلق گروهي بر انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، مطالعه مسائل مرتبط با تعلق گروهي با انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان و ارائه مزايا، محدوديت ها، و پشنهاداتي براي توسعه تعلق گروهي با انگيزه پيشرفت تحصيلي بوده كه از طريق بررسي و تحليل مطالعات و ديدگاه هاي صاحب نظران و پژوهشگران انجام گرديد. مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه مروري است كه با استفاده از منابع متعدد در زمينه تعلق گروهي و انگيزه پيشرفت تحصيلي دانش آموزان با جستجوي كتابخانه اي و اينترنتي صورت گرفته است. نتيجه گيري: احساس تعلق به مدرسه را به عنوان يك حالت روان شناسي مي باشد كه در آن دانش آموزان احساس مي كنند خود و ديگر دانش آموزان مورد مراقبت و حمايت از طرف مدرسه هستند. براي اينكه احساس تعلق در مدارس افزايش يابد مي بايست به محيط فيزيكي دانش آموزان توجه كافي داشته باشيم و اين محيط را به گونه اي سامان بدهيم كه براي دانش آموزان با توجه به سن آن ها جالب و دوست داشتني باشد. هم چنين افزايش ارتباط ميان معلم و همسالان از جمله مهم ترين عوامل تاثير روي احساس تعلق به مدرسه و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مي باشد.