علم أنواء نزد شاعران عرب با تأكيد بر كتاب «الأنواء» ابوحنيفه دينوري

كتاب «الأنواء» از مهمترين و قديمي ترين كتابهاي نوشته شده در علم نجوم است كه برخي او را به ابن قتيبه دينوري و برخي او را به ابوحنيفه دينوري نسبت داده اند كه رأي دوم چنانچه از پژوهش ها پيداست ارجحيت دارد، گرچه نسخه پيش روي و در دسترس به نام ابن قتيبه است. اين كتاب بنابر گفته مولف بر معلومات عين عرب در علم نجوم دلالت دارد و با نجوم ايرانيان و يونانيان متفاوت است و از آنجا كه تنها سند و ميراث عرب ها شعر آنها بوده است و چنانچه مشهور است «الشعر ديوان العرب»، نويسنده در بيان اين علوم به شعر شاعران عرب اشارات فراواني دارد كه خود گواهي بر احاطه كامل او بر ادبيات و شعر عرب از دوره جاهلي بوده است. در اين مقال پس از مقدماتي در باب اين علم و مؤلف اين كتاب، نگاهي به معارف شاعران عرب ہر علم نجوم بنابر نگاشته هاي دينوري مي پردازيم تا از اين رهگذر جايگاه علمي و ادبي اين دانشمند بزرگ بيش از پيش آشكار گردد. پژوهش نشان مي دهد كه در برخي از موارد باورهاي عرب در اين علم با اسطوره در آميخته، و برخي از اين ستارگان در نظر آنها نحس و برخي سعد بوده اند. فهم و تفسير اشعار عرب بدون دانستن اين رموز ميسر نمي گردد.