نگاهي به مكتب اخلاقي ابن مقفع در كتاب كليله و دمنه

ابن مقفع نمونه اي بارز از تداوم فرهنگ دبيران عصر ساساني در قالب حرفه كتابت در اواخر دوران اموي و اوايل دوران عباسي و از مهمترين حلقه هاي انتقال ميراث اخلاقي ايران باستان به حوزه تمدن اسلامي است كه سهم و نقش بسزايي در رشد و شكوفايي اين تمدن ايفا نمود. در كمال تأسف به دليل تعصب و حاشيه سازي رقبا و دشمناش عليه او كه از زمان حياتش در قالب تهمت زندقه آغاز شد، جنبه هاي اخلاقي آثار او كمتر مورد توجه قرار گرفته است. در اين مقاله تلاش كرديم با روش تحليل محتوا به بررسي مكتب اخلاقي ابن مقفع در معروفترين اثر به جاي مانده از او كليله و دمنه - بپردازيم. اثري كه بيشتر از جنبه هاي داستاني و آموزه هاي سياسي بررسي شده است. هدف اين مقاله معرفي مؤلفه هاي مكتب اخلاقي ابن مقفع در كليله و دمنه است كه نشان مي دهد اين اثر گرانسنگ تنها به آموزش آداب حكمراني و كشورداري منحصر نيست، بلكه به مباحث اخلاقي، در هر دو بعد فردي و اجتماعي توجه بسيار دارد. خدا باوري، عقل گرايي، ظلم ستيزي، احترام به علم، پرهيز از دنيا طلبي و تهذيب نفس از مهمترين مؤلفه هاي مكتب اخلاقي ابن مقفع در كتاب كليله و دمنه است.