فضائل منصوص اميرالمؤمنين علي عليه السلام در لاميه عربي نيّ تبريزي

نير تبريزي (متوفاي 1312 ه) از شاعران برجسته آييني دوره قاجار است كه افزون بر تبحر در شعر فارسي و خاصه شعر عرفاني عاشورايي، در شعر و ادب عربي هم بسيار مهارت دارد. اشعار عربي نير تبريزي چنان استادانه و با ذوق به نظم در آمده اند كه گويا از طبع شاعري عرب زبان جوشيده اند. يكي از چكامه هاي زيبا و بليغ اين شاعر، لاميه بلند اوست كه با شيوايي تمام در مدح امير المؤمنين عليه السلام به نظم درآمده است. شاعر در اين قصيده به سبك قصايد كهن عرب ابيات نخستين را در تغزل آورده و سپس به مدح مولاي پارسايان پرداخته است. در اين مقاله بر آنيم تا اوصاف و فضايل منصوص حضرت امير را در اين چكامه بررسي و تحليل نماييم. در يك نگاه اجمالي ميتوان گفت شاعر بر قرآن و منابع روايي، تاريخي و ادبي و نيز شاهكارهاي شعر عربي تسلط كامل داشته و در سرودن اين چكامه و بيان اوصاف امير المؤمنين (عليه السلام) از آنها سود برده است.