سبك شناسي اشعار عربي عبدالحميد بديع الزمان كردستاني؛ مطالعه موردي قصيده ي جيميه

سبك شناسي از جمله علوم ادبي است كه امروزه اهميت خاصي دارد و يكي از شيوه هاي مهم براي پي بردن به ويژگي هاي يك اثر و روش هنري يك هنرمند و تحليل سبك شناختي آثار او بر اساس زبان و ويژگي هاي ادبي و فكري اوست. در مطالعات سبك شناسي گاهي به بررسي سبك شناسانه يك شعر يا داستان كوتاه و نظاير آن پرداخته مي شود و گاهي هم سبك تمام آثار يك هنرمند يا يك دوره يا نوع ادبي مورد بررسي قرار مي گيرد. در اين پژوهش تلاش مي شود كه با استفاده از روش توصيفي و شيوهي تحليل محتوا، سبك شناسي قصيده ي جيميه ي عبد الحميد بديع الزمان كردستاني در سه سطح زباني، فكري و ادبي مورد بررسي قرار گيرد. بيان صادقانه احساسات و شور و شعف نسبت به زادگاهش (سنندج)، موسيقي برخاسته از تكرار به جاي واژگان، واج آرايي، توجه به اصوات حروف، دقت در وزن و انتخاب تفعيله هاي مناسب، آوردن كلات آهنگين و گاه هم قافيه، آرايه هاي لفظي، نوآوري در تركيبات دلنشين، وفور افعال در جهت فضاي پرتكاپوي شعري، ژرفنگري در تداعي معاني و اصوات برخاسته از واژگان، بازي هنرمندانه با ضماير، تنوع در موضوعات شعري با محوريت شور و اشتياق نسبت به ديار خويش (سنندج) و مدح استاد خود، گرايش به استعاره و تشبيه در آفرينش فضاي خيالپردازي و دقت نظر در طبيعت و بهره گيري از عناصر آن، از جمله مهمترين ويژگي هاي سبك شعري او هستند كه در اين پژوهش بدان ها پرداخته مي شود.