بررسي مكانيزم هاي جذب آلودگي آب توسط نانولوله هاي كربني

روش هاي بسياري جهت جداسازي آلاينده ها در فرايندهاي تصفيه مورد استفاده قرار گرفته است. با توجه به توانمندي هاي فراوان فناوري نانو در حذف و كنترل آلودگي هاي محيطي، تصفيه و جلوگيري از انتشار آن ها مي توان آن را به عنوان يك تكنولوژي سبز و ابزاري موثر براي دستيابي به توسعه پايدار در نظر گرفت. نانولوله هاي كربني مي توانند براي تشكيل غشاهايي با تخلخل نانومتري و داراي قابليت جداسازي آلودگي ها مورد استفاده قرار گيرند. تخلخل هاي نانومتري نانولوله ها، اين فيلترها را از ديگر فناوري هاي تصفيه آب بسيار انتخاب پذيرتر نموده است. همچنين نانولوله هاي كربني داراي سطح ويژه بسيار بالا، نفوذپذيري زياد و پايداري حرارتي و مكانيكي خوبي هستند، لذا استفاده از اين فناوري در استفاده طولاني مدت، نسبتاً كم هزينه است چرا كه آن ها مي توانند بدون از دست دادن قابل توجه ظرفيت جذب، احيا شده، استفاده شوند.اين غشاها هزينه هاي مرتبط با خريد و ذخيره سازي مواد شيميايي احياكننده و تعليم كاربران را ندارند و آلودگي هاي ثانويه خطرناك توليد نمي كنند. با توجه به لزوم آب سالم در اين مقاله به تصفيه آب با استفاده از نانولوله هاي كربني و نقش آن ها بر كنترل و بهبود كيفيت آب پرداخته و مكانيزم جذب و روش هاي حذف هر آلاينده بررسي شده است.