تخصيص بهينه موقعيت مراكز امداد موقت پس از وقوع زلزله با استفاده از سيستم اطلاعات مكاني و الگوريتم فرا ابتكاري زنبور (مطالعه موردي: منطقه يك شهرداري تهران)

مراكز امداد موقت، در شرايط بحراني ازجمله پس از وقوع زلزله، به منظور كاهش خسارت هاي مالي و جاني احداث مي شوند. موقعيت اين مراكز بايد در بهينه ترين حالت باشد. انتخاب نادرست محل مراكز ، باعث عدم كارايي آنها در خدمات رساني ميشود. به دليل گسترش شهرها، تعيين موقعيت مراكز امداد به طوري كه بهينه ترين حالت باشد، مسئله ي پيچيده اي است. با توجه به قابليت هاي الگوريتم هاي فرا ابتكاري، از اين الگوريتم ها مي توان براي حل چنين مسائل پيچيده اي استفاده كرد. هدف از اين مقاله حل بهينه مسئله تعيين موقعيت مراكز امداد موقت پس از وقوع زلزله براي منطقه ي يك شهرداري تهران با استفاده از الگوريتم زنبور و سيستم اطلاعات مكاني است. براي رسيدن به اين مهم، چند موقعيت كه شرايط اوليه براي احداث مراكز را دارند، انتخاب مي شود. سپس از بين اين مراكز، با استفاده از الگوريتم زنبور پنج مركز انتخاب و هر بلوك به نزديك ترين مركز تخصيص داده مي شود، به طوريكه مجموع فاصله ي بين بلوك ها و مركزي كه به آن اختصاص داده شده اند، حداقل شود. نتايج پياده سازي، كارا بودن و سرعت بالاي الگوريتم زنبور براي حل اين مسئله ي مكاني را نشان مي دهد.