مطالعۀ نحوه عملكرد آنومالي هاي عميق چگالي اجرام بر سيگنال هاي گراني و ژئوئيد

تقريباً تمامي مشاهدات و اندازه گيري هاي ژئودتيكي به نحوي وابسته به ميدان ثقل زمين مي باشند. يكي از روش هاي مرسوم براي تقريب ميدان ثقل، استفاده از بسط هارمونيك هاي كروي است. آنومالي هاي جاذبه اختلاف شتاب ثقل ناشي از زمين واقعي با شتاب ثقل مورد انتظار ما هستند. اين شتاب ثقل ناشي از اجرام زير زمين است كه تغييرات ابعاد، چگالي و عمق آنها در مقدار آنومالي حاصل تأثيرگذار است. طبق مطالعات انجام گرفته در روند تحقيق، ضرايب پايين در بسط هارمونيكهاي كروي مربوط به اجرام عميق است. طول موجهاي دريافت شده از اجرام زير زمين مي توانند با هر درجه هارمونيك متناظر شوند و عمده انرژي موجود در پتانسيل ثقل زمين در طول موجهاي بلند وجود دارد. نسبت 𝑁/𝑔 (آنومالي ثقل به آنومالي ژئوئيد) براي هر درجه هارمونيك، محدوده تقريبي عمق اجرام مسبب آنومالي را نشان مي دهد. هرچه اين نسبت كمتر باشد، عمق جرم بيشتر است. در تحقيق حاضر موارد اشاره شده به تفكيك مورد بررسي قرار گرفته و نتايج آن ارائه شده است.